Kilka wierszy René

Autorką tych wierszy jest nasza kochana René a oto one :

Pustka. Przepełnia serca, zabiera sny.
W ciemnym pokoju tylko ja i łzy.
Wyciągam rękę, zostaje odepchnięta.
Więc siedzę tu sama zamknięta.
Nie ma czym oddychać, pójść gdzie
I tak wszędzie będzie tak samo źle.
Samotność spogląda na nas złośliwie.
Z szarych kątów oczy lękliwie
Powstrzymują słone krople.
*********************************************Dosyć... padam na kolana,
na moim sercu wielka gorejąca rana
powstała w wyniku kolejnego złudzenia;
Na nic są moje zwierzenia,
na nic są moje poszukiwania,
na nic starania...
I tak nic z tego się nie ziści...
niczym drzewo pozbawione liści
stoję tak i żyję jeszcze;
Mimo, że dokoła mnie burze, pioruny i deszcze
(symbolizujące moje porażki i przegrane)
to ja stoję - póki żyć mi dane;
Ale ja już mam dość życia,
prześladowania odwiecznego bycia
zawsze tym, któremu nic nie wyszło;
Zawsze tym, do którego życie przyszło,
nieco szczęścia dało,
a potem wszystko i jeszcze trochę zabrało;
Czemuż to zawsze mam być ja?
Czemuż u mnie miłość nie zwycięża,
a u innych wygrywa prawie zawsze?...
Moje serce krztusi się, kaszle...
nie ma już siły na dalsze trwanie,
na dalsze bez wzajemne kochanie...
na dalsze bez miłości bicie...
z tą myślą ono umiera powoli... skrycie...
Ta kropla przelała goryczy czarę,
zniszczyła moją wewnętrzną wiarę,
moją wewnętrzną mobilizację,
a spowodowała moich uczuć degradację;
Wołam o pomoc... nikt nie nadchodzi...
patrzę w niebo - słońce zachodzi...
zupełnie jak we mnie... *********************************************Goniłam Ciebie,
jednak gdzieś zniknąłeś.
Me serce razem ze sobą wziąłeś.
Teraz ono należy do Ciebie,
może kiedyś będziesz ze mną,
choćby w niebie.
Nie żądam wiele,
możesz być chociaż mym przyjacielem.
Ale bądź wspieraj mnie,
bo nikt Ci nie kazał mego serca wziąć.
Ja wiem, że Ty swoje innej oddałeś,
mnie nie pokochałeś bo nie umiałeś.
Trudno nie łatwo jest zakochać się,
a ja akurat to dobrze wiem...